De kunst van verandering

In bijna elke training zit er wel eentje. Leunend achterover, met een sceptische blik onderzoekend wat zij deze week komt doen en wat hij daar nou aan zou kunnen hebben. Want iemand inwerken doet hij al jaren, en hoewel dat bij de één stukken sneller makkelijker gaat dan bij de ander, lukt het op den duur toch om het werk aan te leren aan een nieuwe collega. Oké, vaak maken die nieuwen fouten, maar dat komt omdat je eerst jaren ervaring moet hebben om de kneepjes van het vak te leren. En daar komt bij dat die uitzendkrachten soms ook nog eens behoorlijk ongemotiveerd zijn.

Zij staat voor de groep deelnemers en herkent de blik van de sceptische deelnemer. Hij die weet dat er in het verleden al vaker initiatieven zijn opgestart en dat het uiteindelijk steeds weer doodbloedde. En nu zit hij hier in een training en moet het nog allemaal maar eens zien.

Die middag hebben de deelnemers een ochtend theorie achter de rug en gaan ze op de werkvloer kijken naar hun eigen werk. Vertellen over hoe het werk uitgevoerd moet worden, waar het vaak mis gaat en wat nou echt de kneepjes van het vak zijn. De blik van de sceptische deelnemer verandert en een twinkeling is zichtbaar als hij vol vuur vertelt over zijn werk. En als dan in de oefeningen blijkt dat het behoorlijk goed lukt om op die nieuwe, gekke manier een taak aan te leren verdwijnt al een stukje van de scepsis. Zou het dan toch werken?

Gedurende de week krijgt zij veel kritische vragen. Want het lijkt allemaal makkelijk zoals zij het vertelt, dat standaardiseren en opleiden, maar hoe gaat daar dan tijd voor vrijgemaakt worden? Want ze hebben het al zo druk. Samen denken ze na over een antwoord op de vraag hoe er tijd beschikbaar kan komen voor opleiding. En dan hebben ze een plan. Een plan dat op vrijdag voorgesteld wordt aan het management. Goedkeurende blikken, een vraag ter verduidelijking, een kritische noot, maar dan wordt het plan goedgekeurd.

De deelnemer met de sceptische blik wil nog even wat zeggen. Dat hij het in eerste instantie totaal niet zag zitten. Hij weet niet of zij dat gemerkt had, maar hij wil toch even zeggen dat hij veel geleerd heeft en dat hij zin heeft om hier vanaf maandag mee aan de slag te gaan en nieuwe mensen zo goed mogelijk taken aan te leren.

Zij pakt haar tas in en rijdt met een voldaan gevoel naar huis.

job-instruction-tekening-031